Heb je het ook gemerkt? Je hebt een mening en die breng je steeds feller en overtuigender. Je kan steeds slechter luisteren naar een argument dat anders is dan dat van jou. Heb je ook gemerkt dat je negatiever bent geworden over mensen die je niet eens kent, maar die door hun verantwoordelijkheid en leiderschap invloed hebben op jouw leven? Bij veel mensen vindt dit momenteel plaats. De samenleving is aan het poraliseren.

Jij en ik bepalen het geestelijk klimaat, niet alleen in ons eigen leven, maar ook in onze omgeving. Wij bouwen zelfs mee aan de sfeer in ons land. We zijn immers geroepen door God om te scheppen door ons spreken. Net zoals Hij sprak en toen was het er, verwacht Hij van ons dat we spreken namens Hem. Wat je zaait in je woorden, zal jij, maar ook anderen om je heen, oogsten.

De Bijbel laat duidelijk zien dat onze tong een machtig wapen is (Jac. 3:1vv). Het kan goed doen, maar ook veel schade brengen. Het kan een vuur aansteken wat uiteindelijk niet meer te beheersen is.

Hoogste tijd om bewuster te gaan denken en te spreken. Even stil te staan bij wat je nu eigenlijk wilt oogsten. Wil je een natie waarin vrede, veiligheid en respect aanwezig is? Een natie waarin iedereen er mag zijn? Dan is het zaak om zelf zo te spreken en te handelen. Jij bent daarin de sleutel.

Zelfs wanneer je je mond houdt, hebben je gedachten al invloed. Wanneer je alles en iedereen wantrouwt, wordt dat de atmosfeer waarin je leeft. Je wereld wordt kleiner en kleiner. Je denken bepaalt je houding en bepaalt uiteindelijk je daden en woorden die je spreekt. Dus begin met je gedachten krijgsgevangen te maken onder de gehoorzaamheid aan Christus (2 Kor. 10:5).

Weer wat tips:

  • Wees bewust welke gedachten je toelaat
  • Spreek respectvol of zeg niets
  • Zegen degenen die verantwoording dragen
  • Ga uit van vertrouwen zodat vertrouwen kan groeien
  • Stel open en nieuwsgierige vragen om te leren.

Laten we als natie beter uit de pandemie komen dan dat we er in zijn gegaan.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

In de onzekere tijden waarin we leven heb je al snel de neiging om je terug te trekken in je eigen wereldje. Je eigen veilige cocon. Zeker als er allerlei zaken waar je plezier uithaalde niet meer mogelijk zijn. De coronapas maakt het immers voor velen lastig om voluit deel te nemen aan de samenleving. Waar gaat dit allemaal naar toe? Wat gisteren een brug te ver was en nooit zou worden gedaan, kan vandaag ineens wel. Hoe lang blijft een maatregel nog van kracht. Wat of wie kunnen we nog vertrouwen?

Een wat somber begin van mijn blog. Maar dit is voor velen een realiteit in hun denken. Misschien ook wel bij jou!

Hoe moet je daar nu mee omgaan? Wat is jouw antwoord op deze gedachten?

Het beste antwoord dat je kan geven is een Bijbels antwoord. Galaten 6 vers 9 spoort ons aan om niet moe te worden om het goede te doen, want we zullen oogsten wanneer het tijd is. Ten minste als we niet verslappen.

Goed doen. Dat is wat Jezus zou doen. Dus niet zelf gericht, maar op die ander gericht. Niet verdeeldheid brengen, maar vrede brengen. Goed doen is het kwade uitdelgen door het goede te doen. Dus niet kwaad met kwaad bestrijden.

Jezus roept jou en mij daartoe op, omdat de dreiging van niets doen en verslappen reëel is. Jezus kent ons immers. Wanneer Gods vertegenwoordiging op aarde niets doet, wint de duivel terrein. Wanneer we wel het goede doen, dan zal dat uiteindelijk op Gods tijd oogst teweeg brengen. Oogst is hemelse vrucht, hemelse voorzieningen. Die Gods tijd hoeft niet ver in de toekomst te liggen. Zodra je goed gaat doen, zal je direct merken dat blijdschap je deel is. Immers je bent aan het samenwerken met Gods Geest die in je woont!

Wat praktische tips:

  • Praat eens een hele dag niet over die vervelende maatregelen van de overheid
  • Praat daarentegen over Jezus en wat Hij heeft gedaan voor jou
  • Zegen mensen met bemoedigde opbouwende woorden
  • Deel uit, geef wat weg, een spontaan cadeau
  • Help iemand, ook al kan hij of zij het zelf ook wel. Doe iets samen met een ander
  • Nodig iemand spontaan uit om iets leuks te doen.

Gods zegen!

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Herken je dit: Iemand zegt iets tegen jou en dat raakt je! Het komt heftig binnen en je wordt geïrriteerd. Je reactie is dan direct fel terug reageren. Of misschien reageer je juist niet direct, maar houd je je in. Maar in je ziel is er wel irritatie en boosheid. Die geef je later dan aandacht door niet tegen de persoon te spreken maar over die persoon met een ander. Vaak met een houding dat je gelijk hebt.

Hierdoor neemt onderlinge ‘afstand’ vaak toe. We voelen ons niet meer zo prettig bij die persoon. Ontwijken hem of haar. Relaties worden losser of breken uiteindelijk door dit voortdurende proces.

In een samenleving kan dit ook op grote schaal plaatsvinden. De Bijbel geeft zelfs aan dat in het einde der tijden de liefde onderling zal verkillen. (Mat. 24:12). Dit koppelt de Bijbeltekst aan wetsverachting. Wet spreekt over iets wat nationaal is afgesproken en wat maakt dat een samenleving goed functioneert. Als daar geen eer meer aan gegeven wordt, is dat vaak een teken dat mensen meer individu gericht zijn dan natie gericht. Een samenleving functioneert dan steeds meer als los zand.

Ook de kerk maakt dit mee. Uiteraard, want de kerk bestaat uit mensen die groeiende zijn. Maar wel met een belangrijk verschil: we spreken en handelen niet meer uit ons zelf, maar in verbondenheid met Christus. Overal waar we zijn, nemen we Jezus mee. Toch!?

Hoe voorkom je dat je meewerkt aan ‘los zand’ of ‘afstand nemen’ van mensen? Een goede houding is om vragen te stellen. Wanneer je dat niet lukt op het moment zelf, kan het later nog steeds zinvol zijn.

Heel eenvoudig: wat bedoel je met die opmerking? Het komt bij mij zo over, maar wellicht bedoel je wat anders? Vragen stellen met als  doel om de ander te leren kennen en te snappen brengt je vaak dichter bij elkaar. Dat kan voorkomen dat liefde verkilt of zelfs zorgen dat de liefde sterker wordt.

Eigenlijk heel eenvoudig.

Succes en zegen,

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Voel jij je veilig op je werk, in je gezin of in je kerk? En wat doe je als je je onveilig voelt?

Allemaal stellen we het op prijs om ons ergens veilig te voelen. Waar we helemaal ons zelf kunnen zijn. Waar we het gevoel hebben dat onze mening gehoord wordt en we aanvaard zijn ondanks onze gebreken. Waar we rust ervaren. Onder christenen zouden we ons bij uitstek veilig moeten voelen.

Ondanks onze gezamenlijke wens is de praktijk weerbarstiger. We ervaren allemaal wel situaties waar we ons onbegrepen, niet gehoord, genegeerd voelen. Of soms nog erger: gemanipuleerd, overheerst of weggedrukt. Om niet te spreken van zwaar destructieve situaties als (huiselijk) geweld of misbruik. Ook de kerk is helaas regelmatig in het nieuws als een (extreem) onveilige plaats.

Hoe komt dat toch? Waarom is de praktijk ondanks onze goede bedoelingen en protocollen zo gebroken?

Veiligheid creëer je met elkaar en heeft niet alleen een horizontale input (de mens) maar ook een verticale (de hemel). Die verticale wordt vaak vergeten of genegeerd. Zeker de samenleving houdt geen rekening met Jezus en Zijn Woord. De Bijbel spreekt namelijk niet over de perfectie van de mens, maar over de perfectie van Jezus die kwam om mensen te vergeven en te veranderen naar Zijn bedoeling en plan. Er is dus een Goddelijk idee waar we mee moeten willen leven. Dat maakt het uitdagender. Immers de Bijbel kan iets aanwijzen wat ons gezond maakt, wat hoort bij de nieuwe mens die we mogen aandoen (Ef. 4: 20vv). Dat kan botsen met wat de mens fijn vindt om te horen.

Hoe als christen veiligheid creëren? In ieder geval is het belangrijk om actief te zijn in plaats van afwachtend. In een voor jou onveilige situatie nodig je Jezus uit om te spreken tot jou. Hoe ziet Hij jou en die andere persoon? Je hebt namelijk als start een gedachte van de hemel nodig!

Afhankelijk van de ernst van de onveiligheid breng je direct een grens aan waar de ander niet overeen mag komen. In veel situaties ga je het gesprek aan met de persoon in kwestie. Benoem hoe jij er naar kijkt, wat jij ervaart. Sta open voor de reactie van die ander. Hij mag anders kijken dan jij, het anders bedoelen. Wees bewust dat iemands intentie goed kan zijn. Het beeld dat Jezus over die persoon jou heeft gegeven, kan je daarin helpen!

Verbind waar mogelijk samen consequenties aan wat besproken is. Omarm samen de waarheid. Dank Jezus voor het gesprek en de verheldering. Kom je er niet samen uit, dan haal je een vertrouwd persoon erbij.

Vergeet niet in je stille tijd het kruis van Jezus in de situatie te brengen door Zijn werk toe te passen bijvoorbeeld: vergeef de persoon, vergeef je zelf, breng leugens en verkeerde gevoelens bij het kruis. Je hebt daarbij kennis van het Woord nodig!

Op weg naar een gezonde veilige kerk!

P.S. In Nehemia hebben we een Regeling Grensoverschrijdend Gedrag (MyNehemia/infopoint/veilige kerk)

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Waar heb jij zin in? Als je helemaal vrij bent om te gaan en staan waar je wilt zijn, wat is dan je verlangen?

Het voelt zinloos om daarover na te denken, immers je kan het toch niet bereiken (denk je)! Maar, ik wil dat je bij dat gevoel komt: enthousiast ergens naar verlangen. Die passie is er ineens wanneer je aan iets denkt dat je graag wilt.

Maar omdat het vaak onbereikbare zaken zijn voor je, denk je er maar niet aan en ga je vrij neutraal door het leven.

Tijd voor verandering!

Tijd om wat enthousiaster je dagen te beleven!

Hoe?

Hoe krijg je passie in het gewone leven van elke dag, zonder je te richten op onhaalbare verlangens?

Door onhaalbare verlangens om te ruilen door verlangens van Jezus. Dan is er nooit meer sprake van onhaalbaar. Dan gaat het ook niet meer om de vervulling van de verlangens, maar om het samen met Hem er in/naar te wandelen. De wandeling er naar toe is net zo mooi als het doel halen.

Wanneer je onderweg gaat met Jezus zal je merken dat je als eerste gevuld mag worden met Zijn verlangens. Goed voorbeeld daarin zijn de Emmaüsgangers (Luc. 24:32) die onderweg met Jezus al het vuur voelden branden in hun hart.

Weet je waar Jezus zin in heeft? Weet je waar Hij naar uit kijkt en Hij vol van is?

Lees je Bijbel en vooral in de Evangeliën zal je het volgende opvallen:

  • Hij is enthousiast over kinderen
  • Hij is enthousiast over het huwelijk
  • Hij is enthousiast over maaltijd (incl. avondmaal) houden met elkaar
  • Hij is enthousiast over bijeen brengen van mensen. Het koninkrijk wordt zelfs vergeleken met een bruiloft waar iedereen voor uitgenodigd wordt.
  • Hij is enthousiast om aandacht te geven aan de noden van mensen
  • Hij is enthousiast over Zijn verlossingswerk.
  • En zo kan ik nog wel even door gaan.

Vraag aan Jezus elke dag waar Hij vol van is en dat aan jou wil overdragen voor die dag. Je zal merken dat het niet meer uitmaakt wat het is, want het komt van Jezus en je voelt je hart branden voor Hem.

Ik voel Jezus’ passie vandaag in het klaarzetten van 500 stoelen in de samenkomstzaal van onze kerk. Hij ziet er naar uit naar het moment dat we a.s. zondag weer bij elkaar komen. En dat terwijl ik uit preken ben. Dat is het leuke van Jezus. Je kan passie krijgen voor iets, wat je misschien zelf niet eens gaat beleven (gelukkig de week er na ik wel weer ?).

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Iedereen is op zoek naar liefde. Liefde tussen mensen uit zich op diverse manieren. Vreemd genoeg lijkt het alsof mensen steeds meer geneigd zijn om hun vorm(en) van liefde te willen bevechten, te verdedigen of zelfs als de enige juiste vorm(en) te propageren. De overheid ziet het zelfs als haar taak om daar het voortouw in te nemen. Soms gebruiken mensen zelfs geweld of veroordelende taal om hun bepaalde vorm van liefde af te dwingen.

Bizar! Geweld om liefde te promoten?!

Velen zijn de weg kwijt! Ik moet eigenlijk zeggen: zijn de Weg kwijt!

Zeg niet te snel: met mij zit het wel goed. Want wat doet het werkelijk met jou van binnen wanneer je die andere vorm van liefde ziet?

Willen we ware liefde begrijpen, ontvangen en daar uit leven dan moeten we naar Vader God en Zijn Zoon Jezus gaan. God is immers LIEFDE. We zullen niet naar onszelf moeten kijken, maar naar Hem.

Vader God houdt van alle mensen (logisch, Hij is de schepper van de mensheid). Hij zag dat de mensheid het totaal niet redt uit zichzelf. Geen enkele vorm van menselijke liefde maakt de samenleving gezond naar Zijn maatstaven. Alles is al geprobeerd en gedaan en niets heeft de samenleving vooruit geholpen. Sterker gezegd: alles wat zonder Hem gebeurt, breekt af.

In deze onmogelijke, zichzelf vernietigende situatie, zond God zijn Zoon Jezus. Jezus, Zoon van God, zonder zonde, die zichzelf voortdurend weggaf. Jezus die iedereen die tot Hem kwam, genas: die Jezus werd genageld aan een kruis. Dat is het resultaat van onze menselijke liefde: Jezus aan het kruis. Jij bracht Jezus aan het kruis! Jouw eigen liefde, zelf verzonnen, zelf opgewekt, zelf vorm gevend, bracht Jezus aan het kruis. Jij bent geen haar beter dan de Joden die Hem toen veroordeelden of de Romeinen die Hem feitelijk aan het kruis sloegen.

Onze liefde is failliet gegaan, elke vorm. Al lang geleden. Het is de hoogste tijd om onze vormen op te geven en opnieuw te kijken naar Jezus en te luisteren naar Zijn hoogste vorm van liefde. Jezus die zich overgaf en ons zo de opening gaf onze natuur met Hem mee te laten sterven. Zodat we ook met Hem mee opstaan uit de dood. In een nieuwe natuur die de Liefde uit de hemel laat stromen. Waar we weer gaan leven zoals God het heeft bedoeld. Niet afgedwongen maar van binnenuit. Niet naar onze maatstaven, maar die naar die van onze Schepper.

Dat is het evangelie. Laten we dat blijven verkondigen aan de wereld die de weg kwijt is, maar het door onze liefde kan terugvinden: de Weg Jezus!

Laten we die transformerende liefde ook echt ruimte geven in ons leven. Zijn liefde was niet goedkoop of pijnloos. Het proces van verandering kan pijn doen in je leven. Het kost je alles. Houd vol en je zal merken dat Jezus’ liefde je er door heen draagt en je heel maakt.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Toen ik vanochtend ging hard lopen, twijfelde ik of ik wel een korte broek aan moest doen. Ik was al boodschappen wezen doen en had het zelfs koud met een lange broek en jas aan. Toch maar de korte broek aan getrokken maar het was inderdaad koud. Maar plotseling brak door het dikke wolkendek de zon door. Ineens was het heerlijk warm en al heel snel had ik het heet. De zon is immers zo krachtig nu.

Direct moest ik denken aan de Bijbeltekst: nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog (van aangezicht tot aangezicht zegt de NBG). Nu is mijn kennis nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen (1 Cor 13: 12).

Ik realiseerde me dat we zo vaak door een dik wolkendek (een wazige spiegel) kijken naar God. Dan lijkt Hij zo ver weg. Het lijkt of Hij ons niet hoort en ziet. We ervaren Zijn liefde niet en horen Zijn antwoord op onze gebeden niet. Maar Hij is er wel degelijk, altijd! Net zoals de zon er is, ook al is het zwaar bewolkt. We voelen de zon niet als het bewolkt is, maar weten dat de zon er wel degelijk is. Zo is het ook met God.

We kijken vanaf de verkeerde kant naar Hem. We kijken door het wolkendek van onze vragen, zorgen, moeiten, verdriet en teleurstelling naar Hem op en zien Hem niet. Maar we mogen door het wolkendek heen breken. Zoals Victor het zo mooi verwoordde in zijn preek: als de arend aangevallen wordt, vliegt hij hoger. Zoek het hogerop! Zo mogen wij ons door de wind van de Geest mee laten nemen naar boven. Boven het wolkendek van onze problemen en verdriet. Dan hebben we onbelemmerd zicht op God en ervaren Hem met een intense kracht. God is immers zo krachtig. Zijn liefde is overweldigend groot. Hij  is een overvloedige God.

Hoe doe je dat nu? Het hogerop zoeken? De bijbel zegt in Col. 3: 1 en 2: zoekt de dingen die boven zijn, waar Christus is en bedenk de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Een actieve opdracht om te zoeken en te bedenken. Dat vraagt actie van jou:

  • zet aanbiddingsmuziek op en ga God prijzen
  • lees in Gods woord
  • proclameer teksten over Gods liefde en Zijn beloften
  • bedenk wat Hij allemaal voor jou gedaan heeft en hoe groot Zijn liefde voor jou is

Je zal merken dat de wind van Gods Geest de wolken weg blaast en Gods aanwezigheid je zal verwarmen als de Zon van Gerechtigheid.

Ankje

 

In Nehemia hebben we 6 kernwoorden omschreven. In de vorige blogs heb ik de kernwoorden aantrekkelijk, atmosfeer, aandacht en proces omschreven. Vandaag: passie en positief!

Je merkt vast wel dat jij en mensen om je heen weer een stuk positiever in het leven staan. Zelfs het EK brengt weer passie omhoog bij velen. Eindelijk weer meer ruimte, eindelijk weer een elftal dat wint. Vaak zijn het de omstandigheden die bepalen of we positief blijven. Of we passie laten zien.

Maar eigenlijk zijn het kenmerken die horen bij een innerlijke overtuiging die rotsvast is. Je hebt dan ook mensen die hun club enthousiast blijven toe juichen, ook al verliezen ze telkens weer: de echte fans. Je hebt ook mensen die blijven positief praten, ook al zijn alle omstandigheden negatief: de optimisten. En jij?

Als kerk staan we ook positief in het leven. Immers Jezus zit op de troon en heeft de overwinning behaald. Hij komt terug voor Zijn stralende bruid. Wat een heerlijk vooruitzicht! Niets kan ons scheiden van Zijn liefde: geen enkele omstandigheid, ziekte of nood. Sterker gezegd: door geloof in Hem zijn bovennatuurlijke antwoorden te verwachten. Die atmosfeer willen we in elke samenkomst neer zetten in onze aanbidding en in onze prediking. We laten dat ook zien door onze tijd, talenten en financiën in te zetten voor Hem. We geven door aan anderen. Van harte!

Passie is net wat meer dan positief zijn. Passie spreekt over enthousiasme, over uitbundigheid. Niet afgemeten, maar overvloedig. De Heilige Geest helpt ons daarbij. Om ons telkens weer te vervullen  en groter te laten handelen dan we misschien uit ons zelf zouden doen.

Hoe kan jij die switch maken wanneer je zelf negatief of mat bent?

  • Begin je dag met Jezus te danken. Probeer vele dingen te noemen.
  • Vraag elke dag opnieuw aan Jezus je te vullen met Zijn blijdschap en liefde.
  • Spreek verwachtingen uit voor de dag, vanuit het Woord van God.
  • Als er negatieve dingen gebeuren, praat met een positief ingesteld persoon en deel je verhaal. Vraag hem/haar iets positiefs te benoemen naar je.

Ga in negatieve omstandigheden juist positieve gedachten uitspreken.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

In Nehemia hebben we 6 kernwoorden omschreven. Ik wil ze wat gaan uitdiepen in de komende blogs. In de vorige blogs heb ik de kernwoorden aantrekkelijk, atmosfeer en aandacht omschreven.

Proces

Is het je opgevallen dat geen enkel mens als volwassene wordt geboren? Is je ook opgevallen dat je niet onafhankelijk van mensen wordt geboren? Telkens is er een moeder die een baby baart. En zij is samen met de vader hard nodig voor de ontwikkeling van het kind. Dit heeft jouw Schepper zo bedacht. God houdt van:

  • Een proces
  • Groei
  • Leren van elkaar
  • Proberen

Elke ouder heeft voor ogen dat hun kind volwassen mag worden. Er is een doel naar: meer en beter. Niet zozeer in vergelijking met anderen (al zijn er die die fout maken door dat wel te doen), maar in vergelijking met het plan van God voor hun leven.

In dit proces geloven we ook als kerk. We zijn sinds onze wedergeboorte deel van de familie van Jezus geworden. Er is een doel om volwassen te worden. Mooier te worden, meer te lijken op Jezus. Te gaan doen zoals Jezus. Dat vraagt een ontspannen maar ook een uitdagende cultuur. Dankbaar zijn en tegelijkertijd willen leren en willen veranderen. Je oude natuur afleggen en Zijn nieuwe natuur aandoen. De Bijbel staat vol van dat soort aansporingen waarin de Heilige Geest je helpt.

Ankje en ik vinden het telkens een voorrecht om even naast een persoon te gaan staan en hem  of haar een stap verder te brengen. We putten daarbij vooral uit de Heilige Geest die iedereen het beste kent en weet wat er nodig is. Maar uiteraard put Hij ook uit onze ervaringen. En het mooie is dat onze Vader altijd groei geeft. Zijn liefde faalt nooit.

Oproep aan jou is: durf je proces te delen met iemand anders. We staan daar als leiders voor open. En zouden graag zien dat we allemaal open staan daarvoor. Mocht je niet weten hoe dit aan te pakken: we hebben als kerk CareSpreekuur ([email protected]) waar je gewoon even je proces kan delen met iemand. Waar sta je, waar wil God naar toe, wat belemmert je daarin? Je zal merken door het samen te doen, je krachtiger vooruit gaat.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

In Nehemia hebben we 6 kernwoorden omschreven. Ik wil ze wat gaan uitdiepen in de komende blogs. In de vorige blogs heb ik de kernwoorden aantrekkelijk en atmosfeer omschreven.

Aandacht

Zojuist een gezin opgezocht om afscheid te nemen. Ze wonen op grotere afstand van Nehemia en kunnen fysiek niet meer komen en kiezen nu dus voor een kerk dichterbij. Ze leven al jaren met ernstige nood in hun gezin. Maar regelmatig was er vanuit het bezoekteam van Nehemia contact met dit gezin. Er was aandacht. Omgekeerd ook: ondanks de ernstige nood kwamen er bemoedigende kaartjes vanuit hen naar gemeenteleden. Ze kijken trouw de livestreams. Het ‘afscheid’ was hoopgevend, elkaar versterkend. Samen gezongen en avondmaal gevierd.

Dit vind ik een krachtig voorbeeld van een sfeer van aandacht voor elkaar. Waar het persoonlijke contact 2 kanten op gaat.

We willen graag een kerk zijn waar de aandacht die Jezus voor ieder van ons persoonlijk heeft, ook zichtbaar wordt onderling: aandacht voor elkaar. Ieder mens is van waarde en uniek en mag gezien worden. Die houding van Jezus mag ook gevonden worden in ons. Dat betekent dat we allemaal de verantwoording hebben om echt betrokken te zijn bij elkaar. Als leiders willen we daarin stimuleren en faciliteren maar we kunnen nooit voldoende aandacht persoonlijk hebben voor iedereen. Maar dat hoeft ook helemaal niet. We zijn immers samen lichaam van Jezus.

In onze samenkomsten willen we ook aandacht voor elkaar hebben. Ook juist voor degene die misschien maar één keer komt, als gast binnen is gekomen. We geloven daarom ook in het na en voor de dienst met elkaar een praatje maken, wat te drinken, te lunchen. Dat ene gesprek, dat ene gebed doet wonderen.

Op de terugweg met br. Jan nog even een visje gegeten. Ik bad hardop een zegen uit over de maaltijd. Komt een man naar me toe en zegt dat hij dat zo mooi vind om een openbaar gebed te horen bij de maaltijd. Hij was ook een kind van God. Een zegenend gebed voor het eten, zegent een passant. Je weet maar nooit wat jouw dankbaarheid en blijheid kan doen bij anderen!

Hoe kan je zorgen dat je meer in relatie komt met mensen, zodat aandacht op een ‘natuurlijke’ manier gaat ontstaan? Wat tips:

  • Ga dienen in de gemeente, pak een taak op
  • Word deel van een lifegroup, er is een prachtige nieuwe flyer uit met informatie
  • Heb zelf aandacht voor mensen om je heen. Maak een praatje na de dienst met iemand die je nog niet kent. Nodig iemand bij je thuis uit.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink