Miljarden euro’s vliegen ons vandaag de dag om de oren. Niet persoonlijk uiteraard, maar wel nationaal. Er is immers tekort aan geld bij vele huishoudens en bedrijven. De kosten wegen niet meer op tegen de inkomsten. Er is weer een nieuwe crisis in de samenleving.

Is er dan ook crisis in het Koninkrijk van God? Nee!

Als zoon/dochter van God reageren we anders. Ook jij kan hemels reageren:

  • Denk je vanuit het idee dat je er alleen voor staat of
  • Denk je vanuit het feit dat je van de Vader bent?
  • Dat je deel uitmaakt van Zijn huisgezin?

Ik hoop dat je positief denkt of vanaf nu gaat denken: ik hoor bij Vader God en Zijn gemeente. Dat betekent dat er geen probleem is dat groter is dan Hem!

In de Bijbel vind je tal van voorbeelden waarin de geloofsmensen voor gigantische uitdagingen staan. Juist die uitdaging maakt dat er geloof nodig is. Denk bijvoorbeeld aan de weduwe van Serafat (1 Kon. 17: 7-16). Ze had bijna niets meer te eten. Het kleine beetje wat ze had, zette ze Elia voor als maaltijd en die geloofsdaad van gastvrijheid opende de hemelse sluizen.

Er is iets wat jij kan doen.

Het was niet Elia die iets deed: hij maakte het de weduwe eigenlijk nog moeilijker. De weduwe deed zelf iets om haar probleem naar een oplossing te brengen.

Roep tot Vader God en verwacht een antwoord van Hem. Handel naar dat antwoord. Geloof de betrouwbare goede God!

Vind je het lastig om je antwoord te ontvangen, roep dan je ‘Elia’ er bij: bijvoorbeeld vraag gebed en wijsheid vanuit het huisgezin van God waar je bij hoort. Je kan in onze kerk altijd spreken met mensen van het Ministryteam (zondag na de dienst) of vraag om wijsheid via het diaconale team. Verwacht niet direct dat zij het probleem voor jou oplossen, maar dat ze je helpen om zelf in geloof te gaan handelen. In het proces willen we er voor je zijn. Elke situatie is uniek en vraagt iets unieks van wijsheid.

In deze uitdagende tijd zijn we als gelovigen geroepen om geloof in Jezus te tonen! Samen!

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Je zal als kind maar misbruikt zijn. De gevolgen daarvan zijn vaak levenslang. Bij Ien hield het zelfs in dat er geen enkele herinnering meer was aan haar kindertijd. In deze video vertelt Ien haar eerlijke verhaal. Een verhaal met een verschrikkelijk begin, maar een goed einde!

Ken jij de christelijke namen voor vandaag, vrijdag, zaterdag en zondag? Vandaag is het Witte Donderdag. Dan hebben we morgen Goede Vrijdag en vervolgens Stille Zaterdag en Pasen! De Heer is waarlijk opgestaan!

Veel christenen over heel de wereld zien de komende dagen als de meest betekenisvolle dagen om te vieren met elkaar. Nog meer dan de kerstperiode. Immers we herinneren ons het lijden, sterven en de opstanding van Jezus Christus.

  • Op Witte Donderdag wordt dan stil gestaan bij de viering van het avondmaal en het verraad van Jezus.
  • Op Goede Vrijdag is er aandacht voor het lijden en sterven van Jezus
  • Op Stille Zaterdag denken we eraan dat Jezus in het graf ligt en lijkt er niets te gebeuren.
  • Op Pasen is de vreugde van de doorbraak: Jezus is opgestaan

Binnen de evangelische wereld komt deze viering steeds meer onder druk te staan. Veel gehoord argument daarvoor is: het is altijd Pasen, ik heb geen specifieke cyclus van dagen nodig om herinnerd te worden aan wat Jezus deed voor mij.

Op zich is dat waar, maar er valt ook wel wat meer over te zeggen. Immers door de eeuwen heen is door de kerk telkens bewust gekozen om deze Mega gebeurtenis die onze hele wereld heeft veranderd en redding heeft gebracht, te vieren op specifieke dagen. Om te zorgen dat we niet vergeten en onze kinderen bewust te maken hoe belangrijk dit voor ons is. Dit laten we zien door onze dagelijkse gang van zaken te onderbreken. In de viering wordt je opnieuw stil gezet bij wat er werkelijk relevant is in je leven.

In het Oude Testament gaf God heel bewust aan het volk Zijn feesten. Het waren niet hun feesten maar die van Hem. Hij stelde ze in. Jezus gaf aan deze feesten nieuwe betekenis. Vader, Zoon en Geest kozen heel bewust juist Pascha uit om Jezus te laten sterven en op te laten staan. Als onderdeel van dat feest. Volgens mij ligt daar een oproep om dat dan ook jaarlijks te blijven vieren. We hebben dat van Godswege nodig om de juiste prioriteit te houden in ons bestaan.

Hoe belangrijk is Pasen voor jou? Vier jij werkelijk nog de heilsfeiten van de Heer in je leven? Waar blijkt dat dan uit?

Jezus wijst de discipelen er op dat het feit dat ze gered zijn (hun namen zijn opgetekend in de hemelen Luc. 10:20) hun de meeste vreugde mag geven. Niet het succes van het dienen van Jezus. Komende dagen is het goed om hier weer bij stil te staan. Je vreugde laten komen van het feit dat je van Jezus bent!

Gezegende Paasperiode!

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Zoveel mensen zoveel meningen! In de christelijke kerk kan het soms zelfs nog een graadje erger zijn. Daar zijn nog meer meningen dan mensen ?. Een bekende grap over dit thema gaat als volgt:

Er zat een evangelische Nederlandse christen al vele jaren vast op een onbewoond eiland. Eindelijk kwam er verlossing! Een boot meerde aan en de kapitein kwam aan land. Hij zag diverse gebouwen op het eiland staan en vroeg verwonderd aan deze christen waar al deze gebouwen voor dienden. De man wees naar het eerste gebouw en zei: dat is mijn huis. Toen naar het volgende gebouw: dat is waar ik kerk. Ten slotte wees hij naar het derde gebouw: dat was de kerk waar ik vroeger naar toe ging.

Waar zit meestal ons probleem in onderlinge meningsverschillen? We gaan vaak voor ons gelijk in plaats van voor het gelijk zijn in Christus. Die gelijkheid, allemaal kinderen van Vader God, moet het uitgangspunt zijn. Paulus vermaant in Filip. 4:2 Euodia en Syntyche dan ook om te kiezen voor eensgezindheid in de Here. Allebei hebben ze daarin een rol te spelen. Gelijk hebben moet niet je doel zijn in conflicten.

Hoe doe je dat in de praktijk?

De oplossing is niet je mond houden en net doen of er niets aan de hand is. De oplossing is ook niet om er alleen maar met anderen over te praten of weg te lopen. Het gesprek aangaan met elkaar is een belangrijke eerste stap in de oplossing. Maar in elk gesprek is het belangrijk om bij je zelf na te gaan of:

  • je motivatie is om eenheid in Jezus te behouden
  • je de relatie belangrijker vindt dan je mening
  • je zo spreekt dat die ander zich ook daadwerkelijk gehoord en gewaardeerd voelt.

Daarnaast is het ook goed om je te realiseren dat bij veel meningsverschillen niet iedereen dezelfde verantwoordelijkheid heeft in het betreffende issue. Dus ga telkens na: wie is de (eind) verantwoordelijke? Eer die persoon in je gesprek.

Paulus doet dat ook in zijn issue met de kapitein die hem als gevangene naar Rome moet brengen (Hand. 27:1-44). Paulus weet vanwege God dat ze niet uit moeten varen: er is storm op komst. Hij gaat hierover het gesprek aan met de kapitein. Die luistert niet naar deze waarschuwing en vaart toch uit. Paulus moet in dit geval ook mee (hij was gevangene).  Het feit dat Paulus bleef (ik denk dat hij vrijwillig die keuze ook had gemaakt) bracht redding mee voor iedereen. Hij had gelijk, kreeg geen gelijk, maar iedereen was gelijk in de redding en zegen van God!

Of te wel zegen van Jezus stroomt niet daar waar je gelijk krijgt maar waar je kiest voor eenheid.

Niet altijd zijn de betrokkenen zelf in staat om zich goed op te stellen in een conflict. Schroom dan niet om iemand er bij te betrekken die jullie door dit proces heen kunnen leiden. De zegen daarvan zal groter zijn dan voor jullie alleen.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink