We leven in een wereld waarin we via internet snel toegang hebben tot allerlei predikers, kerken en bedieningen. Het lijkt alsof we overal op de wereld kunnen zijn, zonder er naar toe te hoeven reizen. Ook in Nederland hebben we makkelijk toegang tot al het onderwijs van de diverse kerken en bedieningen die ons land rijk is. We krijgen deel aan van alles en dat geeft ons veel informatie en veel groei mogelijkheden.

Er is veel licht van het Koninkrijk van Jezus dat zo verspreid wordt. Dit geeft enthousiasme! Maar er zijn ook schaduwzijden, ten minste wanneer je niet bewust bent dat wijsheid nodig is.

Hoe dat zo?

God geeft namelijk altijd een bepaalde orde. Best logisch. Geen enkel bouwwerk wordt zonder plan gebouwd. Er is altijd een proces. Geen enkel lichaam groeit of blijft gezond zonder dat er een bepaalde natuurlijke orde wordt gevolgd. De Schepper heeft bij alles wat Hij gemaakt heeft structuren en processen bedacht. Geestelijk is dat net zo.

Zelfs in het verlossingswerk was er een patroon en volgorde: de Vader zond eerst de Zoon. De Geest kwam pas nadat de Zoon zijn werk had volbracht. Het plan hiervoor bestond al sinds de zondeval. Er was toen ook al een tijdstip bedacht door God. Het plan kwam pas ten uitvoering op dat Goddelijke moment.

Sinds de Pinksterdag is Gods Geest de wereldwijde gemeente van Jezus Christus aan het bouwen. Wat direct in de Bijbel opvalt, is dat deze ene universele gemeente zichtbaar wordt in vele plaatselijke gemeenten. Deze worden vervolgens geleid door voorganger/oudsten die zijn aangesteld door apostelen/profeten. Gods Geest gebruikt mensen en volgt een bepaald patroon. Dat zien we in heel de Bijbel terugkomen. Telkens werkt God richting een groep mensen met leiders die verantwoordelijk zijn voor de groei en ontwikkeling van deze groep. Waarbij de groep elkaar opbouwt en versterkt.

Waarom? Omdat God houdt van een langdurige relatie! God is in Zijn wezen al een relationeel God (Vader, Zoon en Geest). Hij werkt daarom met het idee van gezin, familie en gemeente. Manieren waardoor je anderen echt leert kennen en gekend wordt. Niet als losse verbindingen die komen en gaan, maar als langdurige relaties. Dat is de orde van God. Dat is Zijn patroon.

Vragen:

  • Hoor jij ook bij een gemeente?
  • Ontvang jij dan ook het onderwijs en voeding vanuit het bijbehorende leiderschap?
  • Ben je betrokken in je gemeente?

Ik hoor je al denken: kan ik dan nergens anders geestelijk voedsel halen? Daar ga ik in deel 2 van deze blog dieper op in.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Vaak wordt de term “bijbels” gebruikt door christenen waarbij aangegeven wordt of een bepaalde handeling/gebruik/daad in overeenstemming is met wat de Bijbel zegt. Bij het gebruik van die term hoort eigenlijk een bepaalde kijk op de Bijbel en de studie daarvan. Immers de ene christen ziet iets alleen als bijbels als het letterlijk in de Bijbel staat en de ander ziet het als bijbels als de Bijbel het als principe neerlegt.  Ik geloof in beiden. Heel veel zaken in de Bijbel zijn letterlijk. De opstanding van Jezus is letterlijk. De wonderen die beschreven worden, zijn letterlijk. Er zijn ook gelijkenissen die Jezus vertelt die niet letterlijk gebeurd zijn, maar waarin waarheid van God overgedragen wordt. Er staan natuurlijk ook zinnen in de Bijbel die leugens zijn: bijvoorbeeld wat de slang tegen Adam zegt. Zo zijn er ook beschrijvingen die voorbeelden zijn van hoe God kan werken, maar niet bedoelt zijn om als leer te worden gezien. De Bijbel laat namelijk heel veel voorbeelden zien hoe God werkt en kan werken, maar geeft ook ruimte aan nieuwe dingen: dingen die niet beschreven zijn, maar wel vanuit de Schepper God komen.

Belangrijk is dus dat je geen leer maakt van iets wat de Heer ook niet doet.

Je ziet in de loop van de Bijbel telkens nieuwe dingen beschreven worden. Nieuwe manieren waarop Gods Geest werkt. Daarmee zijn die nieuwe dingen niet ineens een regel geworden dat het altijd zo moet gebeuren. Dat was ook niet het uitgangspunt van het volk van God. Men stond open voor nieuwe dingen!

God leidt Israël met een wolkkolom en vuurkolom. Dat hoeft dus niet de enige zichtbare manier te zijn  waarop God een volk of persoon leidt.

God sprak door de brandende braamstruik. Dat is nu niet ineens de enige manier geworden waarop God spreekt.

Jezus bracht modder aan op de ogen van de blinde, dat is nu niet de enige manier waarop blinden gaan zien.

Jezus genas door aanraking van een kleed, dat is nu niet de enige manier.

Johannes viel op zijn gezicht in de aanwezigheid van God, dat is dus niet de enige manier van vallen.

Telkens wanneer er iets nieuws gebeurt wordt dat niet ineens de enige manier. Er was nog nooit eerder iemand genezen door vallende schaduw, door een zakdoek en toch gebeurde dat ineens (Handelingen)

Wanneer God nu geneest doordat iemand in geloof zijn hand op het tv scherm legt, is dat dan ineens fout? Omdat dat niet in de Bijbel staat? Of omdat het geen zakdoek is? Ik geloof van niet. De Bijbel geeft ruimte aan nieuwe dingen. Het idee is dus niet om bij elke actie van God te gaan kijken of het letterlijk in de Bijbel staat, maar om na te gaan wat de uitwerking is van dat wat God doet;

  • Is het in de naam van Jezus Christus?
  • Wordt de relatie met Jezus versterkt?
  • Ontvangt de persoon de vrede van Jezus?
  • Ontvangt de persoon meer vrijmoedigheid om als kind van God te functioneren?

Basishouding in de ‘nieuwe dingen’ van God is, dat je vertrouwt dat je Hemelse Vader geen stenen geeft als antwoord op je vraag om brood. God is goed en geeft goede gaven!

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

Heb je wel eens kortsluiting veroorzaakt bij een stopcontact? Wat een kracht zie je dan ineens: vonken en rook. Ik heb de spanning zelfs een keer gevoeld in mijn lichaam. Geen prettige ervaring.

Energie is kracht!

De Bijbel spreekt ook over energie. In 1 Kor. 12 wordt naast de gaven en bedieningen ook gesproken over de werkingen van de Geest. Daar staat in het Grieks: energmata (energie die merkbaar wordt). Dit spreekt over de manifestatie van de Geest. Die is er al, maar dan ineens voelbaar/merkbaar. Gods Geest is vol Leven en Kracht! Hij kan zich laten zien aan je. Zelfs je ogen kunnen ineens open gaan voor de geestelijke werkelijkheid: zodat je engelen ineens kan zien.

Wanneer de werkingen zichtbaar worden, ervaar je vaak iets in het natuurlijke, je lichaam of ziel: je wordt warm, je wordt zwaar, je trilt, je schudt, je emoties komen los (huilen, lachen, glimlachen), je ontspant en kan vallen, knielen of je valt spontaan. Het geestelijke beïnvloedt het natuurlijke. Dat is eerlijk gezegd helemaal het idee van God! Hij wil samenwerken met jou en door jou heen.

In de Bijbel zien we daar ook voorbeelden van:

Priesters konden niet meer staan in de tegenwoordigheid van God, Ezechiël en Daniël vielen op hun gezicht, soldaten vielen neer voor Jezus, Paulus en zijn medereizigers vielen van hun paarden, Johannes viel neer, Petrus ervaart een stomp in zijn zij om wakker te worden, discipelen lijken dronken.

Gaat het dan ineens alleen maar om de ervaring, het gevoel? Nee, je leeft uit geloof. Maar leven uit geloof betekent niet dat je niet openstaat voor de ervaring. Dat is juist een vrucht van geloof. Je gelooft dat de Geest in je woont en je ervaart Hem in je leven door wat Hij door je heen doet, maar ook wat Hij aan je doet. De manifestatie van Hem in je leven is een bevestiging dat  je met Hem wandelt. Het grotere doel is dat je door zowel het geloven als het beleven vrijmoedig meer van Jezus gaat delen aan de wereld. Je ontvangt zelf b.v. (innerlijke) genezing en je deelt Zijn kracht uit.

Een laatste vergelijking: Ik geloof dat Ankje van me houdt. Maar niets in mij is er op tegen om die liefde ook te voelen. Ik heb gevoelens voor haar, zelfs als ze er niet is. Als ze er wel is, is er meer dan alleen maar geloven in liefde. Er is dan ook: aanraken, omhelzen, lachen, huilen, dollen etc. Lichamelijk wordt zichtbaar wat er geestelijk is. Die twee gaan hand in hand.

De roep van de bruidegom Jezus is: wordt wakker noordenwind, wordt wakker zuiderwind, doorwaai mijn hof, opdat zijn balsemgeuren stromen (Hooglied 4:16)

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

In de christelijke wereld is er regelmatig discussie over de viering van kerst:

  • Het feest vinden we niet in de Bijbel, dus we moeten het niet willen vieren.
  • De oorsprong van kerst is zelfs heidens en later door de kerk opgepakt.
  • De versieringen (kerstboom, ballen, piek) die we gebruiken zijn occulte symbolen.
  • De maand december waarin we het vieren is niet de juiste geboorte maand van Jezus.

Als je dit zo hoort, heb je de neiging om er maar direct mee te stoppen. Dat had ik ten minste wel toen ik als jong gelovige met deze argumenten in aanraking kwam. Ik wilde met alles wat in mij is, Jezus volgen en gehoorzamen. Ik wilde wel in de wereld leven, maar niet van de wereld zijn. Ik wilde helemaal anders zijn.

Maar

ik kwam er al snel achter dat ik met deze anti houding tegen het evangelie zelf aan het strijden was.

Want

Jezus en de Bijbel geven ons helemaal geen opdracht of verbod om welk feest dan ook te vieren. We zijn geroepen om elke dag te vieren wat Jezus heeft gedaan. We zijn vrij om te kiezen aan welk feest we aandacht geven en aan welke niet. Het is oké om de geboorte van Jezus te vieren op welke datum dan ook en het is ook oké om het niet te doen.

Wat we doen, moeten we doen in het geloof en tot eer van God (1 Kor. 10:31). De Bijbel zegt zelfs dat we ons moeten bezig houden met de dingen die van ‘boven’ zijn en elkaar niet moeten beoordelen op zaken als feestdagen of wat wel of niet gegeten mag worden (Kol. 2:16vv). Voordat je het in de gaten hebt, zit je namelijk onder het vleselijke juk van de wet in plaats van de genade.

De kerstversieringen zouden best een occulte oorsprong kunnen hebben,  maar zijn ze het daarmee vandaag dan ook? Is een (kerst)boom ineens occult geworden wanneer we die in een kamer plaatsen met lampjes en ballen etc.? Natuurlijk niet. Waar hecht je nu geloof aan? Toch niet aan voorwerpen? Is dan elk voorwerp geschikt om in je huis te plaatsen? Nee, immers waar de wereld heidens geloof aan hecht, krijgt geen plek in ons huis: een boeddha beeld staat voor het boeddhisme. Ook al heeft het beeld zelf geen invloed, je wilt geen associatie tonen met een ander geloof. Er zijn uiteraard ook ‘besproken’ voorwerpen die je liever niet in huis haalt.

Het telkens uitzoeken wat de oorsprong is van iets, kan ook de richting opgaan van dat het ‘iets’ relevanter wordt dan de Iemand (Jezus) die we dienen. Dat we dus meer geloof hechten aan de invloed van een boom en bal dan aan de aanwezigheid van God. Ik geloof sterk in het laatste.

Kerst vieren in de kerk is uitnodigend naar juist die mensen die normaal niet zo snel een samenkomst zouden bezoeken.

Vier je mee? Nodig jij mensen uit?

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink