Uit emotie spreken

Herken je dit: Iemand zegt iets tegen jou en dat raakt je! Het komt heftig binnen en je wordt geïrriteerd. Je reactie is dan direct fel terug reageren. Of misschien reageer je juist niet direct, maar houd je je in. Maar in je ziel is er wel irritatie en boosheid. Die geef je later dan aandacht door niet tegen de persoon te spreken maar over die persoon met een ander. Vaak met een houding dat je gelijk hebt.

Hierdoor neemt onderlinge ‘afstand’ vaak toe. We voelen ons niet meer zo prettig bij die persoon. Ontwijken hem of haar. Relaties worden losser of breken uiteindelijk door dit voortdurende proces.

In een samenleving kan dit ook op grote schaal plaatsvinden. De Bijbel geeft zelfs aan dat in het einde der tijden de liefde onderling zal verkillen. (Mat. 24:12). Dit koppelt de Bijbeltekst aan wetsverachting. Wet spreekt over iets wat nationaal is afgesproken en wat maakt dat een samenleving goed functioneert. Als daar geen eer meer aan gegeven wordt, is dat vaak een teken dat mensen meer individu gericht zijn dan natie gericht. Een samenleving functioneert dan steeds meer als los zand.

Ook de kerk maakt dit mee. Uiteraard, want de kerk bestaat uit mensen die groeiende zijn. Maar wel met een belangrijk verschil: we spreken en handelen niet meer uit ons zelf, maar in verbondenheid met Christus. Overal waar we zijn, nemen we Jezus mee. Toch!?

Hoe voorkom je dat je meewerkt aan ‘los zand’ of ‘afstand nemen’ van mensen? Een goede houding is om vragen te stellen. Wanneer je dat niet lukt op het moment zelf, kan het later nog steeds zinvol zijn.

Heel eenvoudig: wat bedoel je met die opmerking? Het komt bij mij zo over, maar wellicht bedoel je wat anders? Vragen stellen met als  doel om de ander te leren kennen en te snappen brengt je vaak dichter bij elkaar. Dat kan voorkomen dat liefde verkilt of zelfs zorgen dat de liefde sterker wordt.

Eigenlijk heel eenvoudig.

Succes en zegen,

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink